De uitbating van een openbaar zwembad kost handenvol geld. Elk gemeentebestuur heeft zich wel eens de vraag gesteld of de manier waarop een bepaalde taak wordt uitgevoerd, wel de beste is. Al snel komt ook de vraag of de gemeente die bepaalde taak nog wel zelf wil of kan uitvoeren. Zelfs wanneer deze vragen beantwoord worden, is het probleem nog niet opgelost: de gemeente moet dan uitzoeken op welke wijze, naar de toekomst toe, een bepaalde dienstverlening zal georganiseerd worden.
Tot eind 2000 was het zwembad "De Zeemeermin" een gemeentelijk zwembad: het gemeentebestuur van Kapelle-op-den-Bos stond alleen in voor de exploitatie en de dekking van het jaarlijks financieel tekort van deze uitbating.
Voor een relatief kleine gemeente (ongeveer 8.700 inwoners) vormde dit jaarlijks een flinke hap uit de gemeentelijke begroting... Het alsmaar strenger worden van de milieunormen, impliceerde dat het jaarlijks kostenplaatje, naar de toekomst toe, alleen maar ging stijgen. Ook de buurgemeente Willebroek werd geconfronteerd met dezelfde problematiek. Omwille van budgetaire redenen zag deze zich genoodzaakt om haar zwembad te sluiten. Het gemeentebestuur van Willebroek was genoodzaakt om naar andere oplossingen uit te zien, om tegemoet te komen aan de actuele behoeften van een deel van haar bevolking. Diverse paden werden betreden om een oplossing te vinden. Zo werd o.a. ook gedacht aan een vorm van publiek private samenwerking doch geen enkele optie bood volledige voldoening.
Uiteindelijk bleef er maar één enkele denkpiste over...