Op 31 oktober 2001 was in het Belgisch Staatsblad immers het decreet van 6 juli 2001, houdende de intergemeentelijke samenwerking gepubliceerd. Sedert de grondwetgever in 1921 het verenigingsrecht van gemeenten officieel erkend heeft, was dit de derde keer dat het verenigingsrecht een nieuwe wettelijke invulling kreeg. De vorige keren gebeurde dat met de wetten van 1 maart 1922 en 22 december 1986. Met dit nieuwe decreet werd invulling gegeven aan de door de laatste staatshervorming hertekende bevoegdheidsregeling: voortaan behoorde deze bevoegdheid toe aan de gewesten.
Nieuw was dat voortaan er een waaier van diverse samenwerkingsverbanden werd geboden. Wanneer gemeenten zouden beslissen om op een bepaald vlak samen te werken, binnen een intergemeentelijk samenwerkingsverband, dan hadden zij voortaan de keuze tussen één samenwerkingsverband zonder rechtspersoonlijkheid (genaamd "interlokale vereniging") en drie samenwerkingsvormen met rechtspersoonlijkheid (m.n. de "projectvereniging", de "dienstverlenende vereniging" en de "opdrachthoudende vereniging").
Enkele voorbereidende gesprekken tussen de delegaties van de gemeentebesturen van Kapelle-op-den-Bos en Willebroek vonden plaats in de loop van juni 2002. Aan de heren Michel Glorie en Jozef Bogaerts (ambtenaren van de gemeente Willebroek) en de heer Marc Van Weydeveldt (gemeenteontvanger van Kapelle-op-den-Bos) werd opdracht gegeven om diverse voorstellen omtrent samenwerkingsverbanden te formuleren, en deze te evalueren op hun haalbaarheid. In een later stadium werd een concreet voorstel ingewacht om het uiteindelijk samenwerkingsverband vorm te geven.
Aangezien er terzake geen voorgaanden bestonden, impliceerde dit een grondige analyse van de regelgeving, en projectie daarvan naar de reële toestand en behoeften van de beide gemeentebesturen. Daarbij moest men ook oog hebben voor het feit dat het hier niet alleen ging om een intergemeentelijk samenwerkingsverband, maar meteen ook een interprovinciaal samenwerkingsverband. De gemeente Kapelle-op-den-Bos behoort immers tot de provincie Vlaams-Brabant, terwijl Willebroek deel uitmaakt van de provincie Antwerpen.
Daarbij is het belangrijk om te weten dat een intergemeentelijk samenwerkingsverband de samenwerking vereist van minimum twee gemeentebesturen, met het oog op het gemeenschappelijk behartigen van een doelstelling van gemeentelijk belang. In concreto betekende dit hier, dat het maatschappelijk doel van dit samenwerkingsverband bestond in het "verzekeren van de optimalisatie van de exploitatie van het zwembad, gelegen te Kapelle-op-den-Bos".
In eerste instantie werd geopteerd voor een samenwerkingsverband zonder rechtspersoonlijkheid, m.n. voor een "interlokale vereniging". Voordeel van deze formule was, dat het een soepele formule was, die aangewezen leek voor een dergelijk project van beperkte omvang. Voor de oprichting ervan gelden geen bijzondere voorschriften. Iedereen kan deelnemen. De juridische basis van dit samenwerkingsverband was de overeenkomst tussen de beide gemeentebesturen: alles hangt dus af van wat er bij overeenkomst vastgelegd is. Er is geen specifieke wettelijke maximumduur voorzien.
Deze formule had als enige nadeel dat er moest gewerkt worden met een systeem van lastgeving, waarbij één van de gemeenten aangeduid zou worden als "opdrachthoudende gemeente". Omdat het zwembad gelegen was op het grondgebied van Kapelle-op-den-Bos leek het logisch dat deze gemeente zou fungeren als "opdrachthoudende gemeente". Ondanks alle geboden juridische waarborgen, bleek deze formule uiteindelijk niet haalbaar te zijn.
Vandaar dat men uiteindelijk bij de "projectvereniging" terecht kwam.